Een overzicht van propionzuuracidemie
Het is een zeldzame ziekte, die naar schatting bij ongeveer één op de 100.000 zuigelingen in de Verenigde Staten voorkomt. Het kan echter iets vaker voorkomen in bepaalde populaties, zoals bij mensen uit Saoedi-Arabië.
symptomen
Meestal verschijnen de symptomen van propionzuuracidemie binnen een paar dagen na de geboorte. Zuigelingen worden gezond geboren, maar symptomen zoals slechte voeding en verminderde respons treden snel op. Zonder snelle diagnose en behandeling verschijnen er aanvullende symptomen:Gemeenschappelijke symptomen
- Verslechterende lethargie
- Verminderde spierspanning
- Epileptische aanvallen
- braken
- coma
Minder vaak kunnen symptomen later in de kindertijd verschijnen, of in de adolescentie of op volwassen leeftijd. Wanneer het begint, kan propionzuuracidemie ook tot meer chronische problemen leiden:
Chronische problemen
- Afgenomen totale groei
- Ontwikkelingsachterstand en intellectuele achterstand
- Epileptische aanvallen
- Gastro-intestinale symptomen
- pancreatitis
- Bewegingsstoornissen
- cardiomyopathie
- Nierfalen
- Gehoorverlies
- osteoporose
- Optische atrofie (leidend tot verlies van het gezichtsvermogen)
- Voortijdig ovarieel falen
- Bloedproblemen (zoals afgenomen aantallen van bepaalde afweercellen en bloedarmoede)
Veel van deze symptomen van de aandoening kunnen na verloop van tijd wassen en afnemen, met periodieke verslechtering. Deze periodes van meer ernstige ziekte kunnen worden veroorzaakt door vasten, koorts, braken, infectie, chirurgie, fysieke of emotionele stress, of door het nalaten de aanbevolen behandelingen te volgen. Dit wordt decompensatie van de ziekte genoemd en kan leiden tot coma en andere levensbedreigende problemen.
Oorzaken
Propionzuuracidemie is een vorm van 'aangeboren stofafwijking'. Dit zijn een groep van individueel zeldzame ziekten veroorzaakt door verschillende genetische defecten. Deze leiden tot problemen met de stofwisseling, het proces waarbij de voedingsstoffen in voedsel worden omgezet in energie.Het metabolisme vindt plaats via een gecompliceerde en sterk gecoördineerde reeks van chemische reacties, dus problemen in veel verschillende genen kunnen leiden tot een soort verstoring van normale metabolische processen..
Propionzuuracidemie behoort ook tot een kleinere subset van deze ziekten, organische zuurbaden genaamd. Deze genetische ziekten zijn het gevolg van moeilijkheden bij het metaboliseren van bepaalde soorten aminozuren (de bouwstenen van eiwitten) en sommige componenten van koolhydraten en vetten. Hierdoor kunnen de niveaus van bepaalde zuren die normaal in het lichaam aanwezig zijn, naar ongezonde niveaus stijgen.
Defecten in verschillende enzymen leiden tot verschillende soorten organische acidurie. Zo is ahornsiroop urineziekte een andere zeldzame ziekte in deze klasse. Andere zeldzame ziekten in deze groep kunnen enkele soortgelijke symptomen hebben.
Propionzuuracidemie wordt veroorzaakt door een defect in een van de twee genen: PCCA of PCCB. Deze twee genen vormen de twee componenten van een enzym genaamd propionyl-CoA-carboxylase (PCC). Dit enzym katalyseert gewoonlijk een van de belangrijke stappen in het metaboliseren van bepaalde aminozuren, evenals enkele andere belangrijke stoffen, zoals bepaalde bestanddelen van vetten en cholesterol.
Wanneer er een genetisch defect is in een van de genen PCCA of PCCB, werkt het enzym PCC slecht of helemaal niet. Hierdoor begint propionzuur te accumuleren, evenals enkele andere verwante stoffen. Deze verbindingen kunnen giftig zijn wanneer ze zich in het lichaam opbouwen, wat leidt tot enkele van de symptomen van de ziekte.
Andere symptomen kunnen het gevolg zijn van disfuncties in de energieproductie als gevolg van het probleem met deze metabolische stap.
Diagnose
Diagnose van propionzuuracemie vereist een grondige medische geschiedenis en medisch onderzoek, evenals laboratoriumtesten. Het is belangrijk dat de diagnose zo snel mogelijk gebeurt, omdat de getroffen personen vaak erg ziek zijn.Veel verschillende soorten medische problemen kunnen leiden tot de neurologische en andere symptomen die worden gezien bij gedecompenseerde propionzuuracidemie, waaronder andere zeldzame genetische ziekten. Artsen moeten deze andere mogelijke diagnoses uitsluiten, terwijl zij zich beperken tot de specifieke oorzaak. Het is belangrijk dat beoefenaars propionzuuracidemie overwegen bij elk kind met potentiële tekenen van de aandoening.
Lab tests
Meestal is een breed scala aan laboratoriumtesten nodig. Sommige hiervan kunnen zijn:- Basisbloedwerk (om te beoordelen op respons op infectie, bloedarmoede, glucosespiegels, elementaire orgaanfunctie, etc.)
- Bloedonderzoek om verschillende metabolieten zoals ammoniak, melkzuur te beoordelen
- Bloedmonster om bacteriële infectie te beoordelen
- Urinalyse (om te beoordelen op metabolieten en infectie)
Op basis van deze eerste tests, werken artsen om de diagnose te bevestigen. Dit kan tests omvatten om te beoordelen hoe goed het PCC-enzym werkt. Genetische tests van de PCCA en de PCCB-genen kunnen ook worden gebruikt om de diagnose te voltooien.
Soms worden baby's voor het eerst gediagnosticeerd uit de resultaten van standaardtests voor pasgeboren screening. Niet alle staten of landen over de hele wereld testen echter op deze specifieke ziekte. Ook kunnen baby's eerst symptomen ervaren voordat de resultaten van deze screeningstests beschikbaar zijn.
Pasgeboren screening op erfelijke en stofwisselingsstoornissen
Behandeling
Periodes van acute ziekte door propionzuuracidemie zijn medische noodgevallen. Zonder ondersteuning kunnen individuen tijdens deze decompensaties sterven. Deze kunnen voorkomen vóór een eerste diagnose of tijdens andere perioden van stress of ziekte. Deze personen hebben intensieve ondersteuning nodig in een ziekenhuisomgeving.Mogelijke ondersteuning nodig
Personen met propionzuuracidemie hebben mogelijk interventies nodig zoals:- Intraveneuze vloeistoffen en glucose
- Behandeling van precipiterende factoren (zoals bacteriële infectie)
- Strak beheerde eiwitinname
- Intraveneuze carnitine (verbetert de verwijdering van propionzuur via de urine)
- Medicijnen zoals natriumbenzoaat (om giftige bijproducten te verwijderen)
- Ventilatorsteun, indien nodig
- Hemodialyse of extracorporale membraanoxygenatie (ECMO, om giftige bijproducten te verwijderen)
Door de inname van eiwitten te beperken, kan men de impact van de ziekte verminderen. Het te ernstig beperken van eiwitten heeft echter zijn eigen negatieve gezondheidseffecten. Een persoon met de aandoening heeft dus voortdurend contact nodig met een medische zorgverlener die kan helpen bij het maken van specifieke dieetaanbevelingen, die in de loop van de tijd kunnen veranderen. Een voedingssonde is soms ook nuttig om te zorgen voor goede voeding, vooral tijdens decompensaties.
Potentiële langdurige medicatie zijn onder andere:
- L-carnitine
- Metronidazol (vermindert de productie van propionaat door normale darmbacteriën)
Mensen met propionzuuracidemie kunnen ook een behandeling nodig hebben voor complicaties van de ziekte. Bijvoorbeeld medicijnen voor toevallen kunnen nodig zijn, of interventies om pancreatitis te behandelen.
Een ander belangrijk aspect van de behandeling is het voorkomen van decompensaties. Getroffen personen moeten nauwlettend worden gemonitord wanneer ze worden blootgesteld aan stressfactoren die een exacerbatie kunnen veroorzaken. Op die manier kan de behandeling onmiddellijk beginnen als dat nodig is.
Individuen moeten ook worden opgeleid om vasten en andere potentiële stressoren te voorkomen. Sommige patiënten moeten mogelijk ook hun urine controleren op ketonen, een metabolisch bijproduct dat een teken van decompensatie kan zijn.
Mensen met propionzuuracidemie moeten ook regelmatig worden gecontroleerd op langdurige complicaties van de aandoening. Dit moet bijvoorbeeld regelmatige oogonderzoeken, gehoorevaluaties en cardiologische beoordelingen omvatten. Ze zullen ook regelmatig bloedonderzoeken moeten ondergaan om hun toestand en de status van mogelijke complicaties te controleren.
Idealiter zouden mensen met propionzuuracidemie een specialist moeten zien met ervaring in zeldzame genetische ziekten. Behandeling en monitoring vereisen een reeks medische professionals die als een team samenwerken.
Erfenis
Propionzuuracidemie is een autosomale recessieve genetische aandoening. Dat betekent dat een persoon een aangetast gen van beide ouders moet erven om de ziekte te krijgen.Als een echtpaar een kind heeft gehad dat geboren is met propionzuuracidemie, is er een kans van 25 procent dat hun volgende kind ook de aandoening heeft. Het is ook belangrijk om bestaande broers en zussen op de ziekte te testen, omdat niet alle mensen met propionzuuracidemie symptomen vertonen bij de geboorte. Vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen dan helpen om complicaties op lange termijn door de ziekte te voorkomen.
Praten met een genetische counselor kan voor veel gezinnen erg nuttig zijn. Dit kan u een idee geven van de risico's in uw situatie. Prenatale tests en embryoselectie kunnen ook een optie zijn.
Hoe erfelijke aandoeningen worden overgeërfd