De epidermis is het buitenste gedeelte van de huid en bestaat uit vijf lagen. Het stratum corneum is de buitenste van die vijf lagen en fungeert grotendeels als een barrière. Vóór het midden van de jaren 1970 werd gedacht dat het stratum corneum biologisch inert was, zoals een dunne plastic laag die de meer actieve, lagere lagen van de huid beschermt. In de afgelopen decennia hebben wetenschappers ontdekt dat de biologische en chemische activiteit van het stratum corneum eigenlijk heel ingewikkeld en complex is. Het begrijpen van de structuur en functie van het stratum corneum is van vitaal belang omdat het de sleutel is tot een gezonde en aantrekkelijke huid. Deze illustraties leiden u door de belangrijke componenten van het stratum corneum.
De Corneocyte
Het stratum corneum heeft een "bakstenen en mortel" type structuur, en de "stenen" in deze analogie zijn eiwitcomplexen die corneocyten worden genoemd (zie afbeelding). Een corneocyt is gemaakt van kleine draden van keratine in een georganiseerde matrix. De keratine kan grote hoeveelheden water tussen de vezels / draden houden. Het stratum corneum bevat ongeveer 12 tot 16 lagen corneocyten en elke corneocyt heeft een gemiddelde dikte van 1 micrometer, afhankelijk van de volgende factoren: leeftijd, anatomische locatie en blootstelling aan UV-straling.
Lamellar-lichamen
Lamellaire lichaampjes worden gevormd in de keratinocyten van het stratum spinosum en stratum granulosum. Wanneer de keratinocyt tot het stratum corneum rijpt, degraderen enzymen de buitenste omhulling van de lamellaire lichamen, waarbij soorten lipiden worden vrijgemaakt die vrije vetzuren en ceramiden worden genoemd.
Intercellulaire lipiden
Vrije vetzuren en ceramiden die vrijkomen uit de lamellaire lichamen smelten samen in het stratum corneum om een continue laag lipiden te vormen. Omdat er twee soorten lipiden zijn, wordt deze laag een lamellaire lipide dubbellaag genoemd. Deze lipidedubbellaag speelt een belangrijke rol bij het behoud van de barrière-eigenschappen van de huid en is analoog aan de "mortel" in de brick and mortar-analogie.
Cornified Envelope
Elke corneocyt is omgeven door een proteïne-omhulsel, een celomhulling genaamd. De celenvelop bestaat voornamelijk uit twee eiwitten, loricrine en involucrin. Deze eiwitten bevatten uitgebreide verbanden tussen elkaar, waardoor de celenvelop de meest onoplosbare structuur van de corneocyt wordt. De twee subtypes van celomhullingen worden beschreven als "rigide" en "fragiel", gebaseerd op de interactie van de lamellaire lipide dubbellaag met de celomhulling.
Cornified Envelope Lipids
Aan de omhulling van de cel zit een laag ceramidelipiden die water afstoten. Omdat de lamellaire lipide dubbellaag ook water afstoot, worden watermoleculen vastgehouden tussen de lipiden van de envelop van de cel en de lipidedubbellaag. Dit helpt de waterbalans in het stratum corneum te handhaven door watermoleculen op te sluiten, in plaats van ze in de onderste lagen van de epidermis te laten opnemen.
Corneodesmosomes
De "klinknagels" die de corneocyten bij elkaar houden zijn gespecialiseerde eiwitstructuren die corneodesmosomen worden genoemd. Deze structuren maken ook deel uit van de "mortel" in de "bakstenen en mortel" -analogie. Corneodesmosomen zijn de belangrijkste structuren die moeten worden afgebroken zodat de huid kan afsterven in een proces dat desquamatie wordt genoemd.
Natural Moisturizing Factor (NMF)
Natuurlijke vochtinbrengende factor (NMF) is een verzameling wateroplosbare verbindingen die alleen in het stratum corneum worden aangetroffen. Deze verbindingen omvatten ongeveer 20 tot 30 procent van het droge gewicht van de corneocyt. NMF-componenten absorberen water uit de atmosfeer en combineren dit met hun eigen watergehalte, waardoor de buitenste lagen van het stratum corneum gehydrateerd blijven ondanks blootstelling aan de elementen. Omdat NMF-componenten in water oplosbaar zijn, worden ze gemakkelijk uit de cellen gelekt met contact met water. Daarom maakt herhaald contact met water de huid eigenlijk droger. De lipidelaag rond de corneocyt helpt de corneocyt af te dichten om het verlies van NMF te voorkomen.
Desquamatieproces
Het desquamatie- of exfoliatieproces van het stratum corneum is eigenlijk heel complex en alleen delen van dit proces worden volledig begrepen. Het is bekend dat verschillende enzymen de corneodesmosomen degraderen in een specifiek patroon, maar de exacte aard van deze enzymen of hoe ze worden geactiveerd om het exfoliatieproces te starten, is niet bekend. Water en pH spelen een belangrijke rol in de activiteit van deze enzymen.
