Startpagina » Speciale diëten » Aardbeien en glutenkruisbesmetting

    Aardbeien en glutenkruisbesmetting

    Zijn aardbeien echt glutenvrij?

    Op het eerste gezicht lijkt dit een belachelijke vraag. Aardbeien zijn een fruit, tenslotte geen graan (laat staan ​​een van de drie glutenkorrels).

    Maar genoeg mensen met coeliakie en niet-coeliakie glutensensitiviteit melden dat ze zijn geglut door aardbeien (of in ieder geval vermoeden dat aardbeien de boosdoener waren in hun symptomen) dat het de moeite waard is om te onderzoeken waar glutenkruisbesmetting in de aardbeienvoedselketen kan kruipen.

    Het antwoord is, zoals blijkt, niet moeilijk te vinden.

    Aardbeien ... zoals in 'stro'-bessen

    De heerlijke felrode bessen die we kennen als aardbeien werden niet willekeurig genoemd - ze worden traditioneel gekweekt op strobedden, beide om de jonge planten tegen koude temperaturen te beschermen als ze in de winter slapend liggen, en om de vrucht zelf schoon te houden wanneer het is bijna rijp.

    Er kunnen verschillende soorten stro worden gebruikt, maar veel experts in aardbeienteelt bevelen het gebruik van tarwestro aan. Alternatieven zijn roggestro (ja, rogge is een andere glutengraan) en haverstro (haver is natuurlijk een probleem voor sommigen van ons).

    Tegenwoordig komt het meer voor dat boeren plastic in plaats van stro gebruiken voor het telen van aardbeien. Toch gebruiken sommige boeren nog steeds stro, soms in combinatie met plastic. Landbouwpraktijken variëren van regio tot regio en van boer tot boer.

    Daarom staan ​​sommige aardbeien (maar niet alle) nauw in contact met glutengraanstro gedurende de hele tijd dat ze worden verbouwd. Dit lijkt te leiden tot voldoende glutenverontreiniging om de meest gevoelige onder ons ziek te maken als we de bessen eten.

    Is dit echt een probleem?

    De sceptici onder ons zullen erop wijzen dat het gluten in de tarweplant vervat zit in de graankorrel, niet in het stro. De pit wordt door de maaidorser gescheiden van de stelen tijdens het oogstproces ... en dus zou het rietje glutenvrij moeten zijn.

    Iedereen die echter gezien heeft dat tarwe wordt geoogst, weet dat het een enorm stoffig proces is en dat sommige van die stof gluten bevat. Omdat de mechanische combinatie de korrels van de tarwestaken scheidt, verplettert deze onvermijdelijk enkele van de korrels. Het stof van deze geplette pitten komt helemaal over het stro (en het veld en alles eromheen, afhankelijk van de wind). Daarom is het rietje kruisbesmet, zij het in zeer kleine mate.

    Het is vermeldenswaard dat dit type kruisbesmetting ook een probleem is voor paddenstoelen, die vaak op roggestro worden verbouwd.

    Wanneer u zich zorgen moet maken

    Laat me dat benadrukken niet iedereen is gevoelig genoeg om gluten te laten reageren op aardbeien-dit lijkt alleen een probleem te zijn voor mensen met een meer gevoelige kant van het spectrum van coeliakie / glutengevoeligheid. Maar het is genoeg van een probleem dat het zeker de moeite van het vermelden waard is, want als je erover weet, kan het je helpen om een ​​mysterieuze glutening op te sporen.

    Je bessen wassen kan helpen, maar helaas is gluten een zeer plakkerig eiwit dat niet in water oplost. We hebben het ook over microscopische hoeveelheden gluten. Daarom kan wassen de kruisbesmetting enigszins verminderen, maar u kunt nog steeds reageren.

    Heb je natuurlijk ooit geprobeerd rijpe aardbeien te schrobben? Je zult waarschijnlijk eindigen met een klodder pulp in je hand.

    De stro-aardbei verbinding is ook een potentieel probleem voor mensen met een ernstige tarweallergie, waarvan de reactie op tarwe snuiven, niezen, netelroos en (in de meest ernstige gevallen) ademhalingsproblemen omvat. Ik heb anekdotische rapporten gezien van mensen met tarweallergieën die hebben gereageerd op aardbeien die op tarwestro zijn geteeld.

    Een woord van Verywell

    Als je pech hebt om op aardbeien te reageren, hoef je ze nog steeds niet voor altijd op te geven omdat ze vaak gegroeid zijn op gluten. Maar je moet wat speurwerk doen.

    Boeren in verschillende regio's gebruiken verschillende methoden om gewassen te verbouwen. Het is mogelijk dat de boeren in jouw omgeving hun aardbeienplanten niet in stro strooien - veel boerderijen zijn verhuisd naar de modernere methode om met plastic bedekte terpen of mulch aardbeien te laten groeien.

    Vraag het dus maar eens - je hebt misschien veel geluk op de boerenmarkten als je telers vindt met bessen die helemaal geen stro gebruiken (en als een bonus zullen hun aardbeien hoogstwaarschijnlijk een van de beste zijn die je ooit zult proeven).

    Ik heb ook berichten gezien dat sommige aardbeienmerken in de supermarkt (Driscoll's, voor een) altijd op plastic worden gekweekt. Gebruik hier echter enige voorzichtigheid: grote leveranciers zoals het contract van Driscoll met veel verschillende boerderijen, waar teeltpraktijken kunnen verschillen.

    In elk geval moet u met wat zorgvuldig onderzoek in staat zijn om aardbeien te vinden die u kunt eten, zelfs als u buitengewoon gevoelig bent voor glutenkruisbesmetting in uw voedsel.