Oorzaken en risicofactoren van hypothyreoïdie

Hypothyreoïdie kan zich om een aantal verschillende redenen ontwikkelen, waarvan de meest voorkomende een auto-immuunaanval op de schildklier is, de thyroiditis van Hashimoto. Hypothyreoïdie kan ook het gevolg zijn van het nemen van een medicijn zoals lithium, genetica of een onderliggende hypofyseprobleem.
Het begrijpen van het "waarom" achter een diagnose van hypothyreoïdie is essentieel om vooruitgang te boeken met een goed behandelplan. Hoewel sommige mensen mogelijk een levenslange schildklierhormoonvervanging nodig hebben, hebben anderen mogelijk een kortstondig geval van hypothyreoïdie (bijvoorbeeld postpartum thyroïditis), moeten ze stoppen met het nemen van een medicijn of hebben ze aanvullende diagnostische tests nodig, zoals beeldvorming van de hypofyse..

Algemene oorzaken

Hashimoto's thyroïditis is de belangrijkste oorzaak van hypothyreoïdie in de Verenigde Staten.
In Hashimoto's reageren antilichamen tegen eiwitten in uw schildklier, waardoor de klier zelf geleidelijk wordt vernietigd, waardoor het niet in staat is om de schildklierhormonen te produceren die uw lichaam nodig heeft.
Hashimoto's thyroïditis komt vaker voor bij vrouwen, en hoewel het op elke leeftijd kan voorkomen, komt het vaker voor naarmate mensen ouder worden. Voor vrouwen ontwikkelt Hashimoto zich vaak tijdens de zwangerschap, na de bevalling of rond de menopauze.
Andere oorzaken van hypothyreoïdie zijn onder andere:

Chirurgie

Mensen met hyperthyreoïdie, schildklierknobbeltjes of schildklierkanker moeten mogelijk een operatie ondergaan. Als alle schildklier operatief wordt verwijderd, is een persoon hypothyroop en heeft hij levenslange vervangende medicijnen voor schildklierhormoon nodig. Als slechts een deel van de schildklier wordt verwijderd, is de kans groot dat het nog steeds voldoende schildklierhormoon kan aanmaken..
Een overzicht van schildklieroperaties

bestraling

In plaats van schildklieroperaties of thyreostatica worden sommige mensen met hyperthyreoïdie behandeld met radioactief jodium, wat de schildklier zal vernietigen, waardoor een persoon hypothyroïde wordt. Mensen die een stralingsbehandeling ondergaan voor Hodgkin-lymfoom of hoofd-halskanker lopen ook het risico om hypothyreoïdie te ontwikkelen.

thyroïditis

Thyroiditis beschrijft de ontsteking van de schildklier en is een algemene term voor verschillende schildklieraandoeningen.
De ziekte van Hashimoto is de meest voorkomende vorm van thyroiditis en wordt veroorzaakt door een auto-immuunaanval.
Een ander voorbeeld van thyreoïditis is subacute thyreoïditis (ook wel de Quervain-thyroïditis genoemd), die vermoedelijk door een virus wordt veroorzaakt. Bij dit type schildklierontsteking ervaart een persoon hyperthyreoïdie gevolgd door hypothyreoïdie, naast een gevoelige schildklier..
De verschillende soorten thyroiditis

Bepaalde drugs

Bepaalde medicijnen kunnen hypothyreoïdie veroorzaken. Deze medicijnen omvatten:

Lithium
amiodaron
Thionamides (antithyroid-geneesmiddelen)
Interferon-alpha
Interleukine-2
Bepaalde kankermedicijnen (tyrosine kinase-remmers en controlepunten inhibitor immunotherapie)

Jodiumoverschot of -tekort

Te veel jodium (bijvoorbeeld uit voedingssupplementen die kelp bevatten) kan hypothyreoïdie veroorzaken of verergeren. Bovendien kan een tekort aan jodium, dat wordt gezien bij sommige mensen in onderontwikkelde landen, hypothyreoïdie veroorzaken. Jodium is noodzakelijk voor de productie van schildklierhormoon en wordt aangetroffen in voedingsmiddelen, zoals zuivelproducten, kip, rundvlees, varkensvlees, vis en gejodeerd zout.

Congenitale hypothyreoïdie

Sommige baby's worden zonder schildklier of met slechts een gedeeltelijke schildklier geboren. Aangezien er geen schildklier (of onvoldoende) is om schildklierhormoon te produceren, ontwikkelt zich hypothyreoïdie, die ernstig is en behandeling met een schildklierhormoon nodig heeft.
Wat te verwachten als uw baby hypothyreoïdie heeft

Hypofyse-klierprobleem

De hypofyse bevindt zich in de hersenen en stimuleert andere klieren in het lichaam, zoals de schildklier, om hormonen vrij te maken. Als de hypofyse beschadigd raakt door een hersentumor, bestraling of hersenoperatie, functioneert deze mogelijk niet goed genoeg om de schildklier te signaleren. Dit kan er vervolgens toe leiden dat het inactief wordt. Dit type hypothyreoïdie wordt centrale of secundaire hypothyreoïdie genoemd.

Infiltratieve ziekten

Zelden kunnen bepaalde ziekten, zoals hemochromatose, abnormale stoffen (ijzer, in het geval van hemochromatose) in uw hypofyse deponeren, wat leidt tot centrale hypothyreoïdie, of minder vaak, uw schildklier, die primaire hypothyreoïdie veroorzaakt.
Naast hemochromatose kan sarcoïdose granuloma-afzetting in de schildklier veroorzaken. Er is ook een zeldzame aandoening die fibreuze thyroïditis wordt genoemd (of Riedel's thyroïditis), waarbij fibrotisch weefsel het normale schildklierweefsel vervangt.

Genetica

Je DNA speelt een rol bij het ontwikkelen van auto-immuun hypothyreoïdie, en dit werd ondersteund door een aantal studies.
Een Duitse studie vond een 32-voudig verhoogd risico op het ontwikkelen van Hashimoto's thyroïditis bij kinderen en een 21-voudig verhoogd risico op broers en zussen van mensen met Hashimoto's thyroïditis.
Wanneer gekeken wordt naar de specifieke genen gekoppeld aan Hashimoto's, hebben wetenschappers mutaties gevonden in de genen voor humaan leukocytantigeen (HLA), T-celreceptoren en andere moleculen die betrokken zijn bij het immuunsysteem..
Om de rol van genen bij de ontwikkeling van Hashimoto's thyroïditis verder te ondersteunen, hebben mensen met het syndroom van Turner en het Down-syndroom (beide genen die van oorsprong zijn) een hoger dan verwacht percentage auto-immuunziekten van de schildklier, met name de thyroïditis van Hashimoto..
Maar het is allemaal belangrijk om te onthouden dat je genen slechts één factor zijn die je risico op het ontwikkelen van hypothyreoïdie helpen voorspellen. Er zijn veel andere factoren die een rol spelen, zoals zwangerschap of het nemen van bepaalde medicijnen.
Uiteindelijk is het de combinatie van genen en een trigger voor de omgeving die het unieke risico van een persoon voor het ontwikkelen van hypothyreoïdie voorspelt.

Risicofactoren

Factoren die het risico van een persoon om hypothyreoïdie te ontwikkelen verhogen, zijn:

Vrouwelijk zijn
Van een hogere leeftijd zijn
Kaukasisch of Aziatisch zijn
Een familiegeschiedenis van Hashimoto's thyroïditis of een andere auto-immuunziekte hebben
Een persoonlijke geschiedenis van een auto-immuunziekte hebben (bijvoorbeeld bijnierinsufficiëntie, reumatoïde artritis of diabetes type 1)
Zwanger zijn of postpartum
Te veel of te weinig jodiumverbruik
Behandeld met radioactief jodium
Kreeg straling in de nek of bovenste borst
Onderging een schildklieroperatie
Behandeld met bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld lithium voor bipolaire stoornis)

Evoluerende risicofactoren

Interessant is dat uit onderzoek blijkt dat seleniumgebrek mogelijk verband houdt met de ontwikkeling van thyroïditis en hypothyreoïdie van Hashimoto. Bovendien is het hebben van onderliggende hoofdpijnstoornissen, zoals migraine, geassocieerd met een verhoogd risico op hypothyreoïdie, vooral bij vrouwen met overgewicht..
Het is nog steeds onduidelijk hoe roken precies de schildklier beïnvloedt, hoewel het waarschijnlijk complex is. Hoewel sommige studies suggereren dat het roken van sigaretten het risico op hypothyreoïdie verhoogt bij mensen met thyroïditis van Hashimoto, suggereert ander onderzoek dat roken in feite verband houdt met een lagere prevalentie van hypothyreoïdie en een hogere prevalentie van hyperthyreoïdie.
Hoe artsen diagnostiseren Hypothyreoïdie