Startpagina » Schildklier aandoening » Hoe de ziekte van Hashimoto wordt gediagnosticeerd

    Hoe de ziekte van Hashimoto wordt gediagnosticeerd

    De ziekte van Hashimoto, ook bekend als Hashimoto's thyroïditis of chronische auto-immune thyroïditis, is een aandoening waarbij het immuunsysteem van uw lichaam uw schildklier begint aan te vallen, de vlindervormige klier aan de basis van uw nek. Dit kan ervoor zorgen dat uw schildklier ontstoken en beschadigd raakt, wat leidt tot een te trage schildklier (hypothyreoïdie). Hoewel de ziekte van Hashimoto de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie is, ontwikkelen niet alle mensen met de stoornis hypothyreoïdie. Hashimoto's worden typisch gediagnosticeerd door een combinatie van uw tekens, symptomen en bloedonderzoek.
    Illustratie door JR Bee, Verywell

    Zelfcontroles / At-Home testen

    In veel gevallen van de ziekte van Hashimoto kan de schildklier vergroot worden en een zwelling in uw nek vormen, een kropgezwel, wat u misschien kunt zien of voelen.
    De American Association of Clinical Endocrinologists (AACE) zegt dat tot 15 miljoen Amerikanen schildklierproblemen hebben die niet zijn gediagnosticeerd, en daarom moedigen ze mensen aan om thuis een "Thyroid Neck Check" uit te voeren.
    U kunt deze eenvoudige controle uitvoeren om te kijken naar eventuele hobbels, knobbeltjes of vergrotingen in uw schildkliergebied. Let op: hoewel deze controle nuttig kan zijn in termen van vroege detectie, is het geen betrouwbare manier om een ​​schildklierprobleem uit te sluiten of te diagnosticeren. Veel knobbeltjes en bultjes kunnen niet worden gezien of gevoeld, maar als je die hebt die groot of dicht bij het oppervlak van je huid zijn, kun je ze misschien detecteren.
    Als u andere symptomen van de ziekte van Hashimoto heeft of denkt u mogelijk een schildklierprobleem te hebben. Hier leest u hoe u kunt controleren op mogelijke knobbeltjes of vergrotingen, zoals aanbevolen door de AACE:
    1. Pak een glas water en een handspiegel, of ga voor een spiegel staan.
    2. Wrik je hoofd naar het plafond en houd je ogen gericht op je schildklier, die zich bevindt in de voorkant van je nek, onder je stemkastje en Adam's appel, en boven je sleutelbeenderen.
    3. Neem een ​​slok water en slik het door.
    4. Terwijl u slikt, let op uw schildklier. Zie je hobbels, uitvergrotingen of uitstulpingen? Als u het niet zeker weet, neem nog een slok water en slik. Herhaal indien nodig.
    5. Voel je schildkliergebied. Voelt u zwellingen of stoten? Pas op dat je je schildklier niet verwisselt met die van je Adam.
    Als u afwijkingen ziet of voelt, maak dan een afspraak om naar uw arts te gaan. Mogelijk hebt u een schildklieraandoening of een knobbel die moet worden gecontroleerd.

    Labs en tests

    Hashimoto's worden meestal gediagnosticeerd door een combinatie van uw tekenen en symptomen, evenals bloedtesten.
    Eerst zal uw arts uw gezondheidsgeschiedenis, symptomen beoordelen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op gekwetter. Het is een goed idee om een ​​lijst van uw symptomen bij te houden, evenals aantekeningen over wanneer ze zich voordoen en wat u hebt gedaan wanneer ze zich voordoen, die mogelijk meer aanwijzingen geven. Als u zich bijvoorbeeld vermoeid voelt, is het dan slechter 's morgens? 'S Nachts? Na het sporten? Deze details kunnen uw arts helpen de oorzaak van uw symptomen efficiënter te lokaliseren.
    Vervolgens zal uw arts waarschijnlijk bloedonderzoeken laten uitvoeren om uw schildklierhormoonfunctie en antilichamen te testen.

    Thyroid Stimulating Hormone (TSH) Test

    De standaard hormoontest kijkt naar je schildklierstimulerend hormoon (TSH) en dit is degene die elke arts gebruikt. TSH wordt door de hypofyse in uw hersenen gemaakt en het werkt door uw schildklier te signaleren en de hormonen te produceren die uw lichaam nodig heeft.
    Wanneer uw schildklier onder-functioneert, zal uw TSH-niveau gewoonlijk verhoogd zijn omdat uw hypofyse probeert uw schildklier te stimuleren om meer hormonen te produceren.
    Normaal bereik
    Het typische normale bereik voor TSH is 0,5-4,5 of 5,0 milli-internationale eenheden per liter (mIU / L), maar dit kan variëren afhankelijk van het laboratorium dat de tests uitvoert. Er is echter enige controverse over wat eigenlijk normaal is. Sommige deskundigen zijn van mening dat 2,5 of 3,0 mIU / L het beste deel van het bereik zou moeten zijn. Anderen denken dat het moet worden aangepast om een ​​hoger normaal bereik voor oudere volwassenen (6,0 tot 8,0 mIU / L) en mensen met morbide obesitas (tot 7,5 mIU / L) te omvatten.
    Als uw TSH-niveau lager is dan 0,5 mIE / L, betekent dit dat u een overactieve schildklier heeft (hyperthyreoïdie). Cijfers boven het normale bereik, meestal 5,0 mIU / L of hoger, tonen aan dat u mogelijk hypothyreoïdie hebt. In dit geval zal uw arts de test binnen enkele weken opnieuw uitvoeren om er zeker van te zijn dat de elevatie niet tijdelijk was.
    Controverse over de TSH-test

    Gratis Thyroxine-test

    Uw arts kan een gratis thyroxine (gratis T4) -test uitvoeren om het niveau van het actieve schildklierhormoon in uw bloed meteen te controleren of te wachten om te zien of een tweede TSH-test nog steeds een verhoogd niveau vertoont voordat het gratis T4-niveau wordt uitgevoerd.
    Het normale bereik voor gratis T4 is 0.8-1.8 nanogram per deciliter (ng / dL).
    Als u een verhoogd TSH-niveau en een laag vrij T4-niveau heeft, is dit consistent primaire hypothyreoïdie. Een verhoogde TSH en een normale vrije T4 geeft aan dat je mogelijk hebt subklinische hypothyreoïdie, een mildere vorm die minder of geen symptomen heeft.
    Deze twee soorten hypothyreoïdie zijn goed voor meer dan 95 procent van de gevallen, en de meeste van hen worden veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto.

    Schildklierperoxidase-antilichamen

    Een andere bloedtest die uw arts kan bestellen, vooral als u een struma of subklinische hypothyreoïdie heeft, zoekt naar antilichamen die thyroïde peroxidase (TPO) -antistoffen worden genoemd. Deze antilichamen vallen de TPO-enzymen aan die in uw schildklier worden aangetroffen en vernietigen deze geleidelijk. Als u verhoogde niveaus heeft, heeft u waarschijnlijk de ziekte van Hashimoto.
    Dat gezegd hebbende, hoewel de meerderheid van de mensen met de ziekte van Hashimoto - meer dan 90 procent - verhoogde TPO-antilichaamspiegels heeft, is deze test op zichzelf geen teken dat u de aandoening heeft. Andere vormen van thyroiditis, zoals stille thyreoïditis of postpartum thyroiditis, kunnen verantwoordelijk zijn. Of u kunt een van de meer dan één op de tien mensen zijn die de antilichamen hebben maar normale TSH- en vrije T4-spiegels.
    Als alleen de TPO-antilichamen aanwezig zijn met normale TSH- en vrije T4-spiegels, betekent dit dat uw schildklier normaal functioneert en dat u geen hypothyreoïdie hebt, maar het betekent wel dat u de ziekte van Hashimoto kunt hebben. Onthoud dat Hashimoto's niet altijd hypothyreoïdie veroorzaken.
    Een positieve TPO-antilichaamtest geeft ook niet noodzakelijkerwijs aan dat u in de toekomst hypothyreoïdie zult ontwikkelen, maar omdat het waarschijnlijker is dan voor iemand die negatief test, kan uw arts een jaarlijkse TSH-test aanbevelen om uw schildklier in de gaten te houden. functie.
    Inzicht in schildklierfunctietests

    In beeld brengen

    In bepaalde gevallen, zoals wanneer u geen TPO-antistoffen in uw bloed heeft, maar uw arts nog steeds denkt dat u Hashimoto's kunt hebben, kan hij of zij een schildklier echografie. Dit kan worden uitgevoerd op een polikliniek, in het kantoor van uw arts of in het ziekenhuis.
    Een echografie levert beelden van uw schildklier op met behulp van geluidsgolven, zodat uw arts kan zien of het wordt vergroot door de ziekte van Hashimoto of om andere oorzaken van uw symptomen zoals schildklierknobbeltjes uit te sluiten of beter te bekijken. Het is een volledig pijnloze en niet-invasieve procedure.

    Differentiële diagnoses

    Bijna alle gevallen van primaire en subklinische hypothyreoïdie in de Verenigde Staten worden veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto, dus als uw TSH-niveau boven het normale bereik ligt, is dat waarschijnlijk de oorzaak van Hashimoto. Soms is een verhoogd TSH echter een indicator van een ander probleem, dus uw arts zal ook andere mogelijke aandoeningen uitsluiten.

    TSH-resistentie

    Bepaalde lichamen van mensen zijn resistent tegen TSH dankzij een defect in hun TSH-receptoren, waardoor ze een verhoogd TSH-niveau hebben. Sommige mensen met deze weerstand hebben nog steeds een normale schildklierfunctie, terwijl andere hypothyreoïden zijn. Bij hypothyroïde patiënten is er geen zwelling van de schildklier zoals er kan zijn met Hashimoto's en zijn de vrije T4- en T3-niveaus (triiodothyronine) meestal normaal of laag.
    Deze aandoening kan moeilijk te onderscheiden zijn van subklinische hypothyreoïdie, maar het helpt te overwegen dat TSH-resistentie zeldzaam is en subklinische hypothyreoïdie tamelijk vaak voorkomt. TSH-resistentie als gevolg van TSH-receptordefecten loopt ook vaak in families.

    Schildklierhormoonresistentie

    Sommige mensen hebben defecten in hun T3-receptoren, wat leidt tot een zogenaamde gegeneraliseerde weerstand tegen schildklierhormonen. Net als TSH-resistentie is deze aandoening zeldzaam. Het kan een verhoogd TSH-niveau veroorzaken, hoewel sommige mensen zich binnen het normale bereik bevinden; vrije T4- en T3-niveaus zijn ook typisch verhoogd. De meeste patiënten met schildklierhormoonresistentie hebben normaal gesproken werkende schildklieren (euthyroid), maar sommige hebben symptomen van hypothyreoïdie.

    Herstel van een andere ziekte

    Als u onlangs in het ziekenhuis bent opgenomen vanwege een ernstige of chronische ziekte die geen verband houdt met uw schildklier, is het mogelijk dat uw TSH-niveau tijdelijk is verhoogd vanwege de ziekte..
    Voorbeelden van deze niet-thyroidale aandoeningen zijn onder andere:
    • Gastro-intestinale ziekten zoals gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), maagzweeraandoening en de ziekte van Crohn
    • Longaandoeningen zoals chronische obstructieve longziekte (COPD), longkanker en chronische bronchitis
    • Hart- en vaatziekten zoals hartfalen, coronaire hartziekten en perifere arteriële ziekte
    • Nierziekte
    • Stofwisselingsziekten
    • Ontstekingsziekten zoals reumatoïde artritis, multiple sclerose (MS) en systemische lupus erythematosus
    • Hartaanval
    • Burns
    • Chirurgie
    • Trauma
    • Sepsis, een infectie in uw bloedbaan
    • Beenmerg transplantatie
    Als uw arts denkt dat uw verhoogde TSH-niveau mogelijk het gevolg is van herstel van een niet-schildklieraandoening, kan het plan er als volgt uitzien:
    • Voor een TSH-niveau van minder dan 10 mIU / L, uw arts zal uw TSH waarschijnlijk binnen een week of twee opnieuw testen, zolang u maar herstelt van uw ziekte. Het is onwaarschijnlijk dat u permanente hypothyreoïdie zult ontwikkelen.
    • Fof een TSH-niveau van 10,0 tot 20,0 mIU / L, uw arts kan u een tijdje afhankelijk maken van de vervanging van het schildklierhormoon, afhankelijk van andere factoren. Je hebt waarschijnlijk ook je TSH en gratis T4 in een week of twee getest om je voortgang te controleren. Het is mogelijk dat je permanente hypothyreoïdie ontwikkelt, maar de meeste mensen binnen dit bereik niet.
    • Als uw TSH-niveau 20.0 mIU / L of hoger is en uw gratis T4-niveau laag is, er is een grote kans dat je een permanente hypothyreoïdie hebt en dat je wordt gestart met de vervanging van schildklierhormoon. Als uw gratis T4-niveau normaal is, zal uw arts de TSH- en vrije T4-waarden binnen een week of twee herhalen; een behandelplan kan op dat moment worden beoordeeld. In het laatste geval is het mogelijk dat u geen permanente hypothyreoïdie ontwikkelt.
    In alle gevallen zul je waarschijnlijk je TSH- en vrije T4-niveaus opnieuw laten testen binnen vier tot zes weken nadat je volledig hersteld bent van de ziekte..

    TSH-afscheidende hypofyse-adenoom

    TSH-secreterende hypofyseadenomen zijn eigenlijk de oorzaak van sommige gevallen van hyperthyreoïdie, hoewel dit zeldzaam is. Een adenoom is een goedaardige tumor of groei, wat betekent dat het niet kanker is. Als u op uw hypofyse een groei ontwikkelt die TSH afgeeft, kan dit een verhoogd TSH-gehalte veroorzaken.
    In tegenstelling tot hypothyreoïdie waarbij uw gratis T4-niveau laag (primair) of normaal (subklinisch) is, met een TSH-secreterend hypofyseadenoom, is uw gratis T4-niveau verhoogd, evenals uw totale T4 en totale en vrije T3. Dit type hypofyse tumor is vrij zeldzaam.

    Bijnierinsufficiëntie

    Een verhoogd TSH-niveau kan ook optreden als u primaire bijnierinsufficiëntie heeft, ook bekend als de ziekte van Addison. Deze aandoening treedt op wanneer uw bijnieren, die zich direct boven uw nieren bevinden, onvoldoende schade aan het hormoon cortisol kunnen produceren. Bij sommige mensen kunnen de beschadigde bijnieren ook niet genoeg van het hormoon aldosteron maken. Samen met een verhoogd TSH-niveau kan bijnierinsufficiëntie ook symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van hypothyreoïdie.
    Een overzicht van de ziekte van Addison

    Auto-immuun Polyendocrien Syndroom Type II

    Deze zeldzame auto-immuunziekte, ooit bekend als het Schmidt-syndroom, komt voor wanneer u zowel de ziekte van Addison als de ziekte van Hashimoto heeft, maar het komt vaak voor bij de ziekte van Graves (een auto-immuunziekte die een oorzaak is van hyperthyreoïdie), coeliakie en / of diabetes type 1 ook. Omdat hypothyreoïdie vaak voorkomt in deze aandoening, kunnen uw TSH-waarden verhoogd zijn.
    Er zijn geen speciale tests om het auto-immuun polyendocriene syndroom te diagnosticeren, maar uw arts kan bijnierantistoffen in uw bloed zoeken. Aangezien ongeveer 50 procent van de mensen met deze aandoening het heeft geërfd, als u bijnierantistoffen, familieleden met de stoornis en u hebt ook schildklieraandoeningen en / of diabetes maar nog geen bijnierinsufficiëntie hebt, wordt u nog steeds beschouwd als hebben auto-immuun polyendocrien syndroom type II.

    Hashimoto's encefalopathie

    Ook bekend als steroïde-responsieve encefalopathie geassocieerd met auto-immune thyroiditis (SREAT), is Hashimoto's encefalopathie (HE) een zeldzame - en niet duidelijk begrepen - auto-immuunziekte die zwelling in de hersenen veroorzaakt. Hoewel HIJ niet direct gerelateerd lijkt te zijn aan een schildklieraandoening, is het geassocieerd met de ziekte van Hashimoto.
    Studies hebben aangetoond dat ongeveer 7 procent van de mensen met HE hyperthyreoïdie heeft, 23 procent tot 35 procent subklinische hypothyreoïdie heeft en 17 procent tot 20 procent primaire hypothyreoïdie heeft. De rest heeft een normale schildklierfunctie.
    Bij een persoon met HE zijn ofwel TPO-antilichamen of antithyroglobuline-antilichamen aanwezig. Schildklierniveaus worden ook gecontroleerd, maar nogmaals, TSH-niveaus kunnen variëren van laag tot hoog. Behandeling voor HE bestaat meestal uit corticosteroïden en de behandeling van schildklierproblemen als ze aanwezig zijn.
    Een overzicht van Hashimoto's encefalopathie Een woord van heel goed  
    Omdat de ziekte van Hashimoto tijdens uw leven de neiging heeft om door te groeien, zal uw arts u periodiek willen testen om er zeker van te zijn dat u de juiste dosis medicatie gebruikt. Soms moet uw behandeling worden aangepast. Het goede nieuws is dat de meeste gevallen van de ziekte van Hashimoto goed onder controle te houden zijn met medicijnen, dus zorg ervoor dat je je medicijnen neemt zoals voorgeschreven, zelfs als je je goed begint te voelen. Neem contact op met uw arts als u vragen heeft over uw bloedonderzoek of uw behandeling.
    Hoe de ziekte van Hashimoto wordt behandeld