Een studie van traditie 7
Door zelfvoorzienende en afnemende bijdragen van buitenaf beschermen 12-stapsgroepen de fellowshipstructuur en de basis spirituele basis. Traditie 7 van Anonieme Alcoholisten (AA) zegt: "Elke groep zou volledig zelfdragend moeten zijn en bijdragen van buitenaf moeten afstaan."
Zelfondersteunend zijn
Een van de principes van de 12-staps steungroepen is dat elk lid verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen herstel. Het eerste deel van Traditie 7 maakt duidelijk dat de verantwoordelijkheid zich uitstrekt tot de leden van elke lokale groep terwijl het de mand voor bijdragen doorloopt om de huur te betalen en zijn literatuurbibliotheek te behouden.
Als de groep meer verzamelt dan nodig is om haar uitgaven te dekken, kan de groep bijdragen aan haar World Service Office, dat deze traditie ook volgt door geen externe bijdragen te accepteren. Hoewel dergelijke bijdragen de afgelopen jaren zijn afgenomen, zijn ze belangrijk om de boodschap over de hele wereld te verspreiden.
Weigerden externe bijdragen
Het tweede deel van deze traditie gaat in op de kwestie van de fellowship die zich niet bezighoudt met externe kwesties of conflicten die zouden kunnen ontstaan door het accepteren van 'externe bijdragen'. Als dergelijke bijdragen worden geaccepteerd, kunnen de groep en zijn leden zich verplicht voelen om een of andere vorm van concessies te doen aan het individu of de organisatie die de donatie doet. Het afnemen van deze bijdragen houdt de gemeenschap onafhankelijk van invloeden van buitenaf. Het vermindert ook de noodzaak om voortdurend donorfinanciering en overheidssubsidies na te jagen.
Toen internet een onderdeel werd van het dagelijks leven, begonnen leden van tweestapsgroepen natuurlijk online samen te komen voor wederzijdse ondersteuning. Veel van die online groepen (maar niet alle) konden zich houden aan Tradition 7 en zelfvoorzienend blijven, externe advertenties buiten hun websites houden en buiten hun online vergaderingen houden.
Verantwoordelijkheid nemen
AA-lid Althea merkt de vele voordelen van deze traditie op voor de alcoholist, de groep en voor AA als geheel. Velen komen naar AA op een dieptepunt, zonder een baan of een plek om te verblijven. Geen betaling is vereist bij AA, maar naarmate de alcoholist nuchter wordt en vooruitgang begint te maken op andere gebieden van zijn leven, kan hij een bijdrage in de mand plaatsen tijdens de vergadering. Het maakt hem verantwoordelijk voor de eerste keer (voor velen) om voor zichzelf te zorgen en terug te geven aan de groep.
Degenen die al jaren in het programma zitten, denken misschien dat ze genoeg hebben bijgedragen en laten de last van het financieel verantwoordelijk zijn van nieuwkomers. De mede-oprichters van AA hebben dit begrepen en Traditie 7 beschermt het programma tegen hulp van buitenaf. Het programma laat zien hoe een alcoholist die sociaal onverantwoordelijk was, verantwoordelijk is geworden.
Verhoogde waardigheid
De waardigheid van het lid wordt ook opgebouwd door hem toe te staan te zorgen voor de behoeften van de groep. AA-lid Tigger notities: "Voor een lange tijd waren sommigen van ons 'die zielige dronken.' Sommige mensen dachten dat we alleen op zoek waren naar een hand-out in het leven, misschien waren sommigen van ons dat wel, maar nu helpen we onze eigen nuchterheid alleen met onze centen.We hoeven alleen op onszelf en elkaar te vertrouwen voor de meest kostbare geschenken: waardigheid en soberheid. "
AA-lid Chuck merkt op: "We hebben geen geld van buitenstaanders genomen, hoe goed of goedbedoeld ook." W.H.O. staat voor We Help Ourselves. "
