Een overzicht van repetitieve gedragingen in autisme

Herhaaldelijk, doelloos gedrag is bijna altijd een symptoom van autisme. Veel ouders maken zich zelfs zorgen over autisme wanneer ze zien dat hun kind speelgoed, objecten die ronddraaien, speelgoed laden of deuren openen en sluiten. Herhaaldelijk gedrag kan ook betrekking hebben op het telkens opnieuw zeggen, bedenken of vragen over hetzelfde. In zeldzame gevallen kunnen repetitieve gedragingen gevaarlijk zijn; vaker zijn ze echter een hulpmiddel voor zelfkalmeren. Ze kunnen echter een probleem worden als ze normale activiteiten in de weg zitten of het moeilijk maken om door school of werk te komen.

"Stereotypering" (herhalings) gedrag maakt deel uit van autisme

Praktijkmensen en onderzoekers noemen repetitief, schijnbaar doelloos gedrag "stereotypie" of "volharding", en dergelijke gedragingen worden feitelijk beschreven als symptomen van autisme in de DSM-5 (de officiële diagnostische handleiding). Zoals uit de formulering van de diagnostische criteria blijkt, is het niet genoeg om autisme te suggereren als een "gewoontedier" (door bijvoorbeeld een vast schema te volgen of bepaalde voedingsmiddelen te eten); integendeel, het gedrag moet "abnormaal van intensiteit of focus" zijn en wijzigingen in dat gedrag moeten "extreme nood" veroorzaken. Hier is de beschrijving van de DSM:

Beperkte, repetitieve gedragspatronen, interesses of activiteiten, zoals blijkt uit ten minste twee van de volgende, momenteel of door de geschiedenis (voorbeelden zijn illustratief, niet uitputtend, zie tekst):

Stereotiepe of repetitieve motorbewegingen, gebruik van objecten of spraak (bijv. Eenvoudige motorstereotypen, speelgoed of omgeslagen voorwerpen, echolalie, idiosyncratische zinnen).

Aandacht voor gelijkheid, onbuigzame naleving van routines of geratealiseerde patronen van verbaal of non-verbaal gedrag (bijv. Extreme nood bij kleine veranderingen, moeilijkheden met overgangen, starre denkpatronen, groetrituelen, moeten dezelfde route volgen of elke dag hetzelfde eten) ).

Sterk beperkte, gefixeerde interesses die abnormaal zijn qua intensiteit of focus (bijvoorbeeld sterke gehechtheid aan of preoccupatie met ongebruikelijke objecten, overdreven beperkte of volhardende interesses).

Hoe stereotype gedrag eruit ziet

Herhaald gedrag bij autisme kan van persoon tot persoon sterk variëren. Voor sommige mensen gaat het om het steeds opnieuw zeggen of praten over dezelfde dingen (bijvoorbeeld het vermelden van alle Marvel's Avengers en hun krachten, scripts reciteren van tv of meerdere keren achter elkaar dezelfde vraag stellen). Voor anderen gaat het om fysieke handelingen zoals repetitief schommelen, flicking of pacing. Bij meer ernstig autisme kunnen stereotiepe gedragingen gewelddadig zijn; head-banging, bijvoorbeeld, is een stereotiep gedrag. Sommige mensen in het autismespectrum houden zich constant bezig met repetitief gedrag, terwijl anderen slechts af en toe doorzetten (vast komen te zitten in een gedragsroutine) wanneer ze gestresst, angstig of overstuur zijn.
Veel mensen met autisme voelen zich erg ongerust wanneer hen wordt gevraagd hun routine of schema te wijzigen. Hoewel veranderingen vervelend kunnen zijn voor iemand die niet autistisch is, kunnen autistische reacties op verandering extreem zijn. Wanneer een persoon met autisme wordt gevraagd om een ​​routine te veranderen, kan de reactie bijvoorbeeld overweldigende angst of woede zijn, zelfs als de persoon erg goed functioneert.
Soms zijn volhardende of stereotiepe gedragingen overduidelijk omdat ze zo gemarkeerd of ongebruikelijk zijn. Lange tijd heen en weer schommelen, herhaaldelijk deuren openen en sluiten, of steeds dezelfde regels reciteren, zijn duidelijk ongewoon gedrag.
Vaak is autistische doorzettingsvermogen echter niet vanzelfsprekend voor de toevallige toeschouwer. Een persoon met autisme kan bijvoorbeeld vragen: "Vind je Marvel-films leuk?" Wanneer hij hoort dat het antwoord "ja" is, kan de autistische persoon dan dezelfde rede doornemen Ijzeren man dat hij tien keer eerder, in precies dezelfde woorden, precies dezelfde toon en gebaren heeft doorlopen. Als ouder of goede vriend kent u de spraak mogelijk van voren naar achteren, maar als nieuwe vriend merkt u de herhaling misschien niet eens.

Zijn herhalingsgedrag een probleem?

Uiteraard zijn perseverative gedrag niet uniek voor mensen met autisme. De meeste mensen houden zich met dergelijk gedrag bezig. Nagelbijten, pacing, tikken van het potlood of de tenen, dwangmatig opschonen, of zelfs een "noodzaak" om dezelfde tv-programma's of sportevenementen zonder mislukken te bekijken, zijn allemaal vormen van volharding.
Voor sommige mensen met autisme is het probleem van doorzettingsvermogen helemaal geen probleem, omdat het alleen op dezelfde momenten ontstaat als voor andere mensen (meestal onder stress) en het gedrag vrij onopvallend is. Doorzettingsvermogen kan zelfs een voordeel zijn voor mensen met autisme, omdat het kan gaan om een ​​gepassioneerde interesse die kan leiden tot vriendschappen of zelfs een loopbaan. Een persoon die volhardend is in zijn interesse in computerspelletjes, kan bijvoorbeeld meedoen aan gameclubs waar ze anderen met dezelfde passie kan vinden.
Voor veel mensen met autisme is doorzettingsvermogen of repetitief gedrag echter niet alleen storend voor anderen, maar het is ook een belangrijke wegversperring voor communicatie en betrokkenheid in de wereld. Een persoon die dwangmatig zijn handen in de vuist steekt met uitsluiting van iets anders, is duidelijk niet in staat om de wereld om hem heen bij te wonen of deel te nemen aan activiteiten in de echte wereld. En hoewel er niets intrinsiek mis is met het steeds maar weer op dezelfde manier over hetzelfde onderwerp praten, kan dergelijk gedrag een verscheidenheid aan sociale en praktische problemen veroorzaken..

Oorzaken en behandelingen

Niemand weet echt wat de oorzaak is van doorzettingsvermogen bij mensen met autisme, hoewel er verschillende theorieën zijn. Afhankelijk van de theorie die u kiest, selecteert u waarschijnlijk een bepaalde behandeling (of helemaal geen behandeling). Natuurlijk, als een gedrag gevaarlijk of riskant is, moet het worden veranderd. Sommige behandelingen zijn meer volledig onderzocht dan andere, maar ze hebben allemaal enig succes gehad bij sommige individuen en minder succes bij anderen. Bijvoorbeeld:

• Als je gelooft dat doorzettingsvermogen een gedragsprobleem is, gebruik je waarschijnlijk gedragstechnieken (beloningen en in sommige gevallen consequenties) om het gedrag te "blussen"..
• Als je gelooft dat repetitief gedrag een zelfcalibrerende techniek is die wordt gebruikt om te veel zintuiglijke input te blokkeren, dan gebruik je waarschijnlijk sensorische integratietechnieken om de individuele zelfkalmte te helpen en een gevoel van controle terug te krijgen.
• Als je gelooft dat doorzettingsvermogen een uiting is van echte interesses van de persoon met autisme, dan gebruik je waarschijnlijk therapeutische technieken zoals Floortime of SonRise om contact te maken met het autistische individu en hem te helpen om volhardende acties om te zetten in zinvolle activiteiten. Een persoon die bijvoorbeeld speelgoedmotoren ontwerpt, kan zijn repetitieve acties vaak omzetten in symbolisch spel en kan zelfs voortbouwen op zijn doorzettingsvermogen om sociale vaardigheden te ontwikkelen..
• Als je gelooft dat het volhardende gedrag wordt veroorzaakt door angst of een chemisch of neurologisch probleem, probeer je waarschijnlijk het gedrag te beheersen door het gebruik van farmacotherapie.

Een woord van heel goed

Als ouder kunt u zich schamen of afschrikken door het repetitieve gedrag van uw kind. Alvorens actie te ondernemen om ze te "blussen", is het echter belangrijk om het doel dat ze dienen te begrijpen. Als ze je kind echt helpen kalm te blijven, sensorische uitdagingen aan te gaan of anderszins te voldoen aan de eisen van het dagelijks leven, moet je je kind ondersteunen als hij of zij zijn routines aanpast of uitbreidt. Dat kan betekenen dat je een therapeut moet vinden om met je kind te werken, of de omgeving van je kind moet aanpassen om het minder uitdagend te maken.