De Rome-criteria voor prikkelbare darmsyndroom (IBS)
Op het 13e Internationale Congres van Gastro-enterologie in Rome in 1988, in Rome, bepaalde een groep artsen criteria om IBS nauwkeuriger te diagnosticeren. Bekend als de 'Rome Criteria', deze reeks richtlijnen die de symptomen schetst en parameters toepast zoals frequentie en duur, maakt een meer accurate diagnose van IBS mogelijk.
De Rome-criteria hebben sinds de oorspronkelijke start verschillende revisies en updates ondergaan. Dit heeft ertoe geleid dat het steeds nuttiger is bij het diagnosticeren van IBS. De nieuwste incarnatie was 6 jaar lang in ontwikkeling en nam de input van 117 experts.
De Rome IV-criteria
De Rome IV-criteria voor IBS zijn:"Terugkomende buikpijn, gemiddeld 1 dag / week in de laatste 3 maanden, in verband met twee of meer van de volgende criteria *:
- Gerelateerd aan ontlasting
- Geassocieerd met een verandering in frequentie van ontlasting
- Geassocieerd met een verandering in vorm (uiterlijk) van ontlasting.
In de echte taal betekent dit dat om iemand met IBS te kunnen diagnosticeren, iemand de afgelopen 3 maanden minimaal 1 dag per week symptomen heeft gehad. De symptomen kunnen ook verband houden met ontlasting (doorgeven van ontlasting of poepen), gepaard gaan met een verandering in hoe vaak iemand naar de badkamer gaat en optreden samen met een verandering in hoe de stoelgang eruit ziet (zoals harder of losser worden). Er moeten twee van deze drie tekens met de symptomen voorkomen.
Tijd is een andere belangrijke factor in de Rome Criteria: niet alleen moeten de tekenen en symptomen aanwezig zijn in de afgelopen 3 maanden, maar ze moeten ook minstens 6 maanden geleden zijn begonnen. Dit betekent dat IBS niet eerder dan 6 maanden na het begin van de symptomen kan worden gediagnosticeerd.
Er is veel meer aan de Rome Criteria en er is een veelheid aan informatie beschikbaar voor artsen over hoe ze het kunnen gebruiken om patiënten te diagnosticeren en te behandelen. Bij elke update verfijnt de Rome Criteria verder hoe IBS en andere functionele voorwaarden worden gediagnosticeerd. Het is van een paar regels overgegaan om veel genuanceerder en gedetailleerder te worden, wat artsen helpt bij het evalueren van tekenen en symptomen van IBS. Verre van een homogene toestand te zijn, is IBS een spectrum en kunnen mensen verschillende vormen ervan ervaren, waaronder diarree - overheersend en obstipatie - overheersend, en alternerend tussen constipatie en diarree. Bovendien kunnen er verschillen zijn in hoe mannen en vrouwen de toestand beschrijven en erop reageren, en daarom proberen de Rome Criteria dat ook vast te leggen.
Andere symptomen van IBS
De hierboven genoemde symptomen in het korte fragment uit de Rome Criteria zijn niet noodzakelijk de enige indicatoren van IBS. Extra-intestinale symptomen van IBS kunnen zijn:- Misselijkheid
- Vermoeidheid
- Volledige sensatie na zelfs een kleine maaltijd
- braken
Geschiedenis van de Rome Criteria
De criteria van Rome werden niet algemeen geaccepteerd toen ze oorspronkelijk werden gepresenteerd, maar werden na hun eerste herziening beter ontvangen. Deze tweede versie, gemaakt in 1992 en bekend als Rome II, heeft een langere periode toegevoegd aan de symptomen en pijn als indicator. Rome III heeft verder uitgebreid wat wel en niet als IBS wordt beschouwd en werd in 2006 goedgekeurd.De eerste poging om de symptomen van IBS te classificeren, stond bekend als de Manning Criteria. Later werd ontdekt dat deze criteria niet specifiek genoeg zijn en onbetrouwbaar zijn voor gebruik bij mannen met IBS. Ondanks deze tekortkomingen was de Manning Criteria een zeer belangrijke stap in het definiëren van de symptomen van IBS.
De Manning Criteria zijn:
- Het begin van pijn in verband met meer frequente stoelgang
- Verliezen ontlasting geassocieerd met het begin van pijn
- Pijn verlicht door passage van ontlasting
- Merkbaar opgeblazen gevoel op de buik
- Het gevoel van onvolledige evacuatie meer dan 25% van de tijd
- Diarree met slijm meer dan 25% van de tijd
