Hoe hiv-stigma te overwinnen

Ondanks de vooruitgang in de preventie en behandeling van HIV, lijkt de schaduw van HIV-stigmatisering nog steeds groot en treft veel van die van het leven met de ziekte. Zo diep is de angst voor stigmatisering dat het vaak lijkt te vliegen in het gezicht van het publieke bewustzijn. Voor sommigen is het veel gemakkelijker om bijvoorbeeld HIV-testen te vermijden dan het risico te nemen bloot te staan ​​aan discriminatie of afkeuring.
Pogingen om deze angsten te minimaliseren of zelfs te rationaliseren, houden geen rekening met de complexe dynamiek die stigma zowel triggert als bestendigt..

The Roots of HIV Stigma

Hoewel de kwaliteit van leven enorm is verbeterd voor mensen met HIV in de afgelopen 30 jaar, blijven veel van dezelfde sociale en psychologische barrières over.
Uiteindelijk is HIV niet zoals elke andere ziekte, tenminste niet op de manier zoals het publiek het waarneemt. Wat het scheidt van andere ziekten zoals kanker of hartziekten is dat, als een besmettelijke ziekte, de geïnfecteerde vaak worden gezien als vectoren voor transmissie. De schuld wordt vaak toegewezen, en niet alleen aan het geïnfecteerde individu, maar aan een hele populatie, of het nu homomannen zijn, drugsgebruikers injecteren of mensen van kleur.
Nog voordat de AIDS-epidemie in de vroege jaren 80 begon, waren veel van deze groepen al gestigmatiseerd, door sommigen als promiscuus of onverantwoordelijk bestempeld. Tegen de tijd dat de eerste golf van infecties toesloeg, heeft de snelle verspreiding van de ziekte door deze gemeenschappen alleen maar bijgedragen aan het versterken van negatieve stereotypen. Dientengevolge werden de mensen met het grootste risico op HIV vaak ondergedoken, hetzij uit angst voor verlating, discriminatie of misbruik.
Ongemak met seksualiteit speelt ook een belangrijke rol bij de stigmatisering van HIV. Zelfs in anders progressieve culturen kan seksualiteit vaak tot intense gevoelens van schaamte of schaamte leiden, vooral als het gaat om homoseksualiteit, seksueel actieve vrouwen of seks onder de jeugd..
Tegelijkertijd beletten de zogenaamde "secundaire onthullingen" (het "Hoe heb je het gekregen?") Verder dat velen naar voren treden als ze worden geconfronteerd met angst dat ze een affaire moeten toegeven, een drugsprobleem moeten onthullen, of naar buiten komen iemands seksualiteit. Hiv-strafwetten in veel staten dienen alleen om deze angsten te versterken, waarbij personen met hiv als "schuldig" worden voorgesteld, terwijl ze suggereren dat mensen zonder "slachtoffers" zijn.
Al deze kwesties kunnen alleen maar bijdragen aan gevoelens van stigmatisering, zowel reëel als waargenomen, en kunnen verklaren waarom 20% van de 1,2 miljoen Amerikanen die leven met HIV nog geheel ongetest zijn.

Hiv-stigma overwinnen

Hiv-stigma leren overwinnen is niet altijd gemakkelijk. Het vereist een mate van zelfreflectie, evenals een eerlijke beoordeling van je eigen persoonlijke vooroordelen en overtuigingen. Een van de doelen is om te begrijpen welke van uw angsten zijn waargenomen (op basis van houding of perceptie) en welke zijn uitgevaardigd (gebaseerd op feitelijke ervaring).
Door deze twee te scheiden, ben je beter uitgerust om een ​​strategie uit te stippelen om niet alleen je angsten te overwinnen, maar je beter te beschermen tegen mogelijke, echte daden van discriminatie of misbruik..
Uiteindelijk is het overwinnen van stigma niet zozeer een beslissing als een proces, een proces dat tijd en geduld vergt. Maar belangrijker is dat het erom gaat niet alleen te zijn. Het delen van je angsten met anderen kan vaak dingen in een beter perspectief plaatsen, je een klankbord bieden in plaats van jezelf te isoleren in je diepste, donkerste gedachten.
Hier zijn 10 tips om te beginnen:

1. Verwijder de schuld van elke discussie die je met jezelf hebt. Herinner jezelf eraan dat HIV een ziekte is en geen moreel gevolg.
2. Leid jezelf op over HIV met behulp van kwaliteitsreferentiemateriaal. Community-based organisaties zijn hier uitstekende bronnen van, met brochures en pamfletten die niet alleen accuraat en duidelijk geschreven zijn, maar vaak ook cultureel relevant zijn
3. Als je bang bent om je open te stellen voor iemand die je kent, begin dan met het bellen van een aids-hotline. Meldpunten kunnen u meestal doorverwijzen naar steungroepen of hulpverleners met wie u vrijuit en vertrouwelijk kunt praten.
4. Begrijp uw rechten onder de wet. In de gemeenschap gevestigde organisaties kunnen u vaak in contact brengen met juridische diensten om u te helpen bij discriminatie op het werk, in een woning of bij zorgverleners.
5. Begrijp uw rechten op uw werk. Onder de Americans with Disabilities Act kunt u niet door uw werkgever worden gevraagd naar uw hiv-status, ook niet als u een ziekteverzekering hebt. Bovendien kun je een baan niet weigeren, gedegradeerd worden of ontslagen worden vanwege je HIV-status. Als u discriminatie op de werkplek ondervindt, dien dan rechtstreeks een klacht in bij het ministerie van Justitie.

1. Als u besluit om een ​​hiv-test te laten doen, bespreek dan eventuele vertrouwelijkheidskwesties met uw arts of kliniek. Het niet uitgesproken laten van een zorg draagt ​​alleen maar bij aan je angst.
2. Veel ziekenhuizen en klinieken bieden tegenwoordig zorg aan mensen met hiv, waaronder steungroepen, gezinsdiensten, behandelprogramma's voor drugs en geestelijke gezondheidszorg..
3. Als je klaar bent om met vrienden of familie te praten, neem dan de tijd om jezelf voor te bereiden. Overweeg alle mogelijke reacties en de manieren waarop u hiermee kunt omgaan. Probeer van tevoren uit te werken hoe je vragen zou beantwoorden zoals: "Hoe heb je het gekregen?" of "Heb je een condoom gebruikt?"
4. Accepteer dat mensen soms ongevoelige en zelfs domme vragen stellen. Probeer niet te defensief te zijn. Herinner jezelf eraan dat het meer een weerspiegeling is van hun eigen angsten en dat ze ook een proces doormaken. Als je kunt, gebruik het dan als een kans om te onderwijzen en te verlichten. Het zal je misschien verbazen hoe weinig mensen weten over de ziekte. Geef ze het voordeel van de twijfel.
5. Als u een ernstige depressie of angst ervaart of als u een probleem hebt met het verspillen van alcohol, zoek dan professionele hulp. Vraag uw arts om verwijzingen of spreek met uw zorgverlener. Ga niet alleen als u dat niet hoeft te doen. Er is hulp als je het vraagt.