De gezondheidsvoordelen van jodium

Jodium is een essentieel mineraal, wat betekent dat je lichaam het nodig heeft om goed te functioneren en dat je het niet zelf kunt produceren - je moet het via je dieet of als een supplement binnenkrijgen. Het is aanwezig in voedingsmiddelen, maar niet in voldoende hoeveelheden. De meeste mensen moeten regelmatig zout gebruiken dat is verrijkt met jodium om een ruime dosis te krijgen.
Gejodeerd zout is de belangrijkste bron van dit mineraal in de Verenigde Staten. Bovendien is jodium een spoorelement, wat betekent dat het een relatief klein percentage van het lichaamsweefsel omvat.
Jodiumtekort leidt tot lage schildklierhormoonniveaus, wat kan leiden tot hypothyreoïdie. Dit is een ongewoon probleem, maar het kan voorkomen bij baby's en zeer jonge kinderen. Dieetjodiumdeficiëntie is een van de belangrijkste te voorkomen oorzaken van cognitieve en ontwikkelingsstoornissen in veel delen van de wereld. Jodium kan naast de productie van schildklierhormonen ook een rol spelen in fysieke functies, maar het bewijs is niet helemaal duidelijk.

Gezondheidsvoordelen

Jodium is een vitaal onderdeel van schildklierhormonen, de belangrijkste en goed begrepen functie van het mineraal. Uw schildklier maakt de schildklierhormonen thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3), die beide jodide (een vorm van jodium) bevatten.
Jodium wordt geconsumeerd via de mond en wordt snel opgenomen in de maag en dunne darm. Het reist door de bloedbaan en van hier binden de jodiumreceptoren (in de schildklier) zich eraan en nemen het in.
T4, dat vier moleculen jodide bevat, is een inactieve voorloper van het actieve schildklierhormoon T3, dat drie moleculen jodide bevat. Dit betekent dat nadat de schildklier T4 produceert en deze in de bloedbaan vrijkomt, deze vervolgens wordt omgezet in T3, die interageert met de meeste cellen van het lichaam.
Het actieve T3-schildklierhormoon functioneert in vrijwel elke cel en elk orgaan in het lichaam door het metabolisme, energieverbruik, groei en reparatie te reguleren.

Jodiumtekort

De meest opvallende gevolgen van jodiumtekort zijn defecten in de productie van schildklierhormoon, wat resulteert in symptomen van een schildklieraandoening. Als u lage jodiumspiegels heeft, kunnen de symptomen van schildklierdisfunctie zich binnen enkele weken ontwikkelen en zijn er verschillende aandoeningen:

Hypothyreoïdie (functie lage schildklier)

Onvoldoende jodium voorkomt dat je lichaam genoeg schildklierhormonen aanmaakt. Dit kan verschillende symptomen veroorzaken, waaronder gewichtstoename, verminderde energie, slaperigheid, concentratiestoornissen, depressie, obstipatie, de hele tijd koud aanvoelen, onregelmatige menstruatie en problemen met de bloedsuikerspiegel..

Hypothyreoïdie bij kinderen

Kinderen met een tekort aan jodium kunnen dezelfde effecten ervaren als volwassenen en extra symptomen ervaren. De effecten kunnen subtiel en geleidelijk zijn, waaronder langzame lichamelijke groei, stemmingsproblemen, concentratiestoornissen en leermoeilijkheden.

struma

Wanneer een jodiumtekort resulteert in een laag schildklierhormoonniveau, maakt uw hypofyse overtollig thyroïdstimulerend hormoon (TSH) aan ter compensatie van de lage schildklierhormoonspiegels. TSH stimuleert normaal gesproken de schildklier om T4 en T3 te produceren en vrij te maken. Overtollige TSH overstimuleert de schildklier. Als reactie daarop wordt de schildklier vergroot, maar kan deze nog steeds niet adequaat functioneren in afwezigheid van voldoende jodium. Deze verandering wordt beschreven als struma.

Congenitale hypothyreoïdie

Jodiumtekort bij zuigelingen wordt gedetecteerd door screeningstests bij pasgeborenen. De aandoening kan ervoor zorgen dat baby's moeite hebben met eten, een zwakke spierspanning of hartproblemen - soms veroorzaakt het helemaal geen symptomen. Hoewel er andere oorzaken zijn, kunnen pasgeboren baby's van moeders met een lage jodiuminname tijdens de zwangerschap aangeboren hypothyreoïdie ontwikkelen. De aandoening kan verbeteren als baby's genoeg jodium krijgen in hun dieet nadat ze zijn geboren. Als dat niet het geval is, lopen ze het risico om tekorten en beperkingen in de fysieke groei te ontwikkelen als gevolg van een ontoereikende schildklierfunctie.
Er is gesuggereerd dat jodiumtekort ook geassocieerd kan worden met borstaandoeningen, maagproblemen en botproblemen, maar deze zorgen zijn niet geverifieerd.

goitrogenen

In sommige situaties werkt uw jodium mogelijk niet zoals het zou moeten als goitrogenen de jodiumabsorptie in de schildklier belemmeren.
Goitrogenen zijn voedingsmiddelen en andere stoffen die concurreren met de opname van jodium in uw schildklier, waardoor uiteindelijk de juiste productie van schildklierhormonen wordt voorkomen.
Sommige goitrogens omvatten broccoli, kool, bloemkool, boerenkool en aardbeien. Als u een normale schildklierfunctie en jodiuminname heeft, hoeft u zich geen zorgen te maken dat deze voedingsmiddelen een jodiumtekort veroorzaken.
Goitrogenen en uw schildkliergezondheid

Bijwerkingen

Over het algemeen mag een gematigde jodiumconsumptie door de inname van gejodeerd zout of door het voedsel in uw dieet niet problematisch zijn, omdat extra jodium gemakkelijk via de urine kan worden geëlimineerd.
U kunt echter meer jodium opnemen dan uw lichaam aankan met supplementen die hoge doses jodium bevatten. Chronische overdosis jodium is in verband gebracht met struma, hyperthyreoïdie, thyreoïditis en schildklierkanker.
In zeldzame gevallen kan jodiumtoxiciteit optreden als gevolg van het nuttigen van zware doses jodiumsupplementen.
Kinderen die een hele fles vitaminepillen of volwassenen met nierfalen eten die supplementen gebruiken, zijn mogelijk niet in staat om overtollig jodium goed te elimineren. Symptomen kunnen maagklachten, braken en diarree zijn.

Jodiumallergieën en gevoeligheid

Allergieën en gevoeligheden voor jodium zijn gemeld. Er zijn drie soorten jodiumreacties: huidgevoeligheid, een allergie voor ingenomen jodium en een allergie voor geïnjecteerd jodium.

Huidgevoeligheid. Actueel jodium (direct op de huid gebruikt) kan roodheid van de huid en pijn veroorzaken. Deze reactie is over het algemeen zelfbeperkt en lost meestal binnen enkele uren vanzelf op.
allergieën. Allergieën voor ingenomen jodium blijven een enigszins controversieel onderwerp. Zeewierallergieën zijn in het verleden toegeschreven aan jodium, maar nu zijn medische experts van mening dat zeevruchtenallergieën worden veroorzaakt door een ander bestanddeel van zeevruchten en niet van jodium.
Contrast jodium. Contrastmateriaal dat wordt geïnjecteerd voor beeldvormende onderzoeken bevat vaak jodium. Vaak ervaren mensen allergische reacties op contrastinjectie. Of jodium een rol speelt in deze reactie is onduidelijk. Net als bij de bezorgdheid over ingenomen jodium in zeevruchten, geloven medische deskundigen momenteel dat jodium niet de reden is achter allergische reacties op contrastverf, maar er blijven vragen over.

Dosering en voorbereiding

Jodium wordt toegevoegd aan keukenzout, dat is gelabeld als "gejodeerd zout." Omdat schildklierhormonen op continue basis worden geproduceerd, moeten alle kinderen en volwassenen regelmatig jodium consumeren. Zwangere vrouwen hebben grotere hoeveelheden nodig om de zich ontwikkelende baby te ondersteunen. Het Amerikaanse Institute of Medicine heeft een aanbeveling gedaan voor de hoeveelheid jodium die een persoon dagelijks zou moeten inslikken.

Aanbevolen jodium-inname

90 - 130 microgram per dag voor kinderen
150 microgram per dag voor volwassenen
220 microgram per dag voor zwangere vrouwen

Het meten van jodiumniveaus

Jodiumniveaus worden niet in het bloed gemeten, maar kunnen in de urine worden gemeten. Urinemetingen van jodium worden beschouwd als een weerspiegeling van de inname van jodium.
Normale urine-jodiumconcentraties liggen tussen 100 en 200 microgram per liter. Waarden lager dan 20 microgram per liter duiden op een ontoereikende inname van jodium.
Gemeenschappelijke bronnen van jodium zijn onder andere:

Zout. Gejodeerd zout bevat gemiddeld 45 microgram jodium per gram. Deze concentratie kan verschillen, afhankelijk van de fabrikant. Raadpleeg voor precieze hoeveelheden de voedingswaarde-informatie van het etiket.
Voedsel. Jodium is een bestanddeel van zeevruchten, melk, groenten en fruit. Vis en zeewier zijn de voedingsmiddelen die het rijkst zijn aan jodium - een portie vis bevat ongeveer 90 microgram jodium en een portie zeewier bevat ongeveer 200 microgram jodium.
supplementen. Vitaminen en supplementen variëren in hun jodiumgehalte en u kunt de specifieke hoeveelheid jodium op het etiket vinden. Als u een type vitamine of supplement gebruikt, moet u dat uw arts laten weten. Als u een medische aandoening heeft, gebruik dan geen supplementen voordat u uw arts hebt geraadpleegd..

Medisch gebruik

Als medische behandeling wordt radioactief jodium voor verschillende doeleinden gebruikt, waaronder voor de behandeling van schildklierkanker of struma. Radioactief jodium wordt vaak gebruikt om overactief schildklierweefsel of schildklierkanker te vernietigen.
Deze behandeling komt als een receptpil en vereist voorbereiding met een speciaal laag jodiumdieet verscheidene weken vóór aanvang van de behandeling. Radioactief jodium kan schadelijk zijn voor anderen en er zijn voorzorgsmaatregelen die u zou moeten nemen om andere mensen te beschermen, waaronder het bedekken van uw nek gedurende de duur van uw behandeling.
Over-the-counter en receptvormen van jodiumoplossing worden vaak gebruikt om infecties te voorkomen. Het mineraal wordt vaak toegevoegd aan actuele antiseptica en er wordt aangenomen dat het infectieuze micro-organismen vernietigt met minimaal risico op bijwerkingen..
Jodium wordt ook gebruikt voor pre-chirurgische zorg. Het is een component van povidon-jodium, een van de preparaten die worden gebruikt voor chirurgische ingrepen om infecties te voorkomen.
In zeldzame gevallen kan een nucleaire noodsituatie in verband met een radioactief jodiumlek ernstige gezondheidsbedreigingen voor het publiek opleveren. In deze gevallen kan kaliumjodide worden gebruikt om schildklierschade te voorkomen.

Waarnaar te zoeken

Omdat zout is verrijkt met jodium en van nature in sommige voedingsmiddelen voorkomt, wordt het niet aanbevolen om jodium supplementen te gebruiken, tenzij u een tekort heeft dat door uw arts wordt gediagnosticeerd. Bij een aandoening van de schildklier wordt namelijk vaker een jodiumarm dieet aanbevolen dan jodiumsuppletie. Als u een zoutarm dieet moet volgen vanwege andere gezondheidsproblemen, hebt u misschien jodiumsuppletie nodig.
Als u jodiumsupplementen nodig heeft, zal uw arts u een recept geven. Mogelijk kunt u een vrij verkoopsupplement gebruiken, en als dat het geval is, controleer dan of de dosis precies overeenkomt met die van uw arts..

Overige vragen

Kan jodiumtekort lage energieniveaus veroorzaken?
Jodiumtekort kan van invloed zijn op uw schildklierhormoonspiegels, waardoor er weinig energie is. Jodiumtekort heeft echter geen invloed op energieniveaus onafhankelijk van schildklierhormonen. U kunt uw schildklierniveaus laten controleren als u weinig energie of andere symptomen van een schildklieraandoening heeft.
Kan het eten van zoute voedingsmiddelen jodiumvergiftiging veroorzaken?
Als u de neiging heeft zoute voedingsmiddelen te eten, zal uw lichaam het overtollige jodium elimineren. Voedsel alleen mag geen toxiciteit veroorzakende overtollige supplementen veroorzaken, maar is niet veilig.
Gebruik geen jodium-supplementen tenzij u de diagnose jodium-deficiëntie hebt.

Een woord van heel goed

Jodiumtekort is zeldzaam in landen waar regelmatig gejodeerd zout wordt gebruikt. Als u een schildklierprobleem heeft, is het mogelijk dat u de instructie heeft gekregen om een dieet met een laag jodium te handhaven of om uw dieet aan te vullen met jodium. Als u in het verleden een jodiumtekort heeft gehad, wordt het regelmatig controleren van uw schildklierhormoonspiegels beschouwd als de beste manier om te weten of u genoeg jodium krijgt.
Hoe uw schildkliertestresultaten te interpreteren